جوانی غصه خوردم هیچ کس یادم نکرد

در قفس ماندم ولی صیاد آزادم نکرد

 

آتش عشقت چنان از زندگی سیرم بکرد

 

آرزوی مرگ کردم مرگ هم یادم نکرد

 

 

آرزو دارم شبی عاشق شوی

 

آرزو دارم بفهمی درد را

 

تلخی برخوردهای سرد را

 

می رسد روزی که بی من سر کنی

 

می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی

 

نوشته شده در شنبه 90/2/3ساعت 4:3 عصر توسط مهسا نظرات ( ) | |